25 sene dile kolay ama düşününce vay be dedirten bir sayı bence. 29 Mart 1989 doğumluyum. Bu sene (2015) tam çeyrek asırlık hayatımı geride bırakmamı kutlayacaktım. 25 koca sene. Doğdum, emekledim, yürüdüm, koştum,düştüm, kalktım, oyunlar oynadım, şarkılar söyledim, küstüm, barıştım, çok güldüm, çok ağladım, okudum yazdım, liseyi üniversiteyi bitirdim, hep sevdim sevildim, evlendim, rengarenk bir yuva yaptım… 25 koca sene.
Evlilikte 25. sene gümüş yıldır. Benimde hayatımda 30 a 4 kala ilk evli kutladığım yaş günüydü.
İnstagram da #childhoodchallenge etiketine davet edilince kendime harika bir doğum günü hediyesi yapmaya karar verdim. Yani bu post yıllarca saklanacak bir anı, kendime hediyedir:) Şimdiye kadar çekilmiş her yaşımdan fotoğraflar olacak bu postta:)
19.04.1989 İlk fotoğrafım:)
Henüz 20 günlüğüm…
29.03.1990
Annem 2. bebeğine hamile yani senotuma:) Tüm aileyi eve toplamış, benim birinci yaşım kutlanmış.. Ş,mdi Ananemi sevgi ve rahmetle anıyorum…
29.03.1991 senesinde fotoğrafımı bulamadım ne yazık ki:( Yani pastalı bir fotoğraf yok. Ama kalabalık bir günde ananemlerde bu fotoğraf çekilmiş, 2. yaşımı temsilen ekliyorum… Tabi Senem’im doğmuş artık abla olmuşum:)
1992 senesi saçlarımı kestirmek için çıldırmışım. Annemle kavga etmişim düşünün yaşım 3! Aşağıda bir kuaför vardı apartmanın altında. İnmişiz birlikte kesmişler erkek traş:) Sabah uyanıp girişteki aynada görüntüme dakikalarca bakmışım. Annem “erkek gibi olmuşsun beğenmedin dimi?” diye sorduğunda cevabım: “yooo çok güzelim çok beğendim” olmuş:):):):) koç burcu inadı bu olsa gerek. 29.03.1992 İşte o erkek fatma 3 yaşındaki seren:)
29.03.1993 de annem ikiz kardeşlerimize hamileydi. Saçlarım uzamış, pembeli bir cimcime olmuşum sanki… Senem de hep dibimde, gözü pastam da:) Aramızda b,rbuçuk yaş var ve ikiz gibi büyüdük bu nedenle:)
29.03.1994 evde pasta başında ailece bir kutlamam yapmışız.
29.03.1995 senesinde evde 5 yaşında, 4 yaşında ve iki tane 2 yaşında iki çocuk vardı, sanki bir kreş misali. Ben anasınıfına başlamışım ve ilk en kalabalık kutlamam, ilk partim, anasınıfı arkadaşlarımla:) Tavşan şeklinde pastamı hayal meyal hatırlarım hala…
29.03.1996 artık birinci sınıfım, göğsümde okumayı çözdüğümü temsil eden kırmızı kurdelem, gözümde minik hüdaverdi gözlüklerim (hala saklarım bu gözlüğü) çalışkan bir birinci sınıf öğrencisi profili çizmişim adeta. Pastam sınıfa getirilmiş, arkadaşlarımla kutlanmış 7. yaşımda:)
29.03.1997 senesi, 8 yaşındaysanız hayat çok güzel kafası:) Evde kuzenler kardeşler aile bir pasta kesmişiz.
29.03.1999 da doğum günüm bir pastanede kutlanacaktı. Tüm arkadaşlarıma hava atmıştım, dün gibi hatırlarım. Ama annem arayıp pasta siparişi verirken minik boyumla onu dinlediğimi de hatırlıyorum. “çok büyük olmayacak, kişi başı iki parmak pasta olsun” dediğinde kan beynime sıçradı. Kendi iki parmağıma bakıp “rezillik, arkadaşlarıma rezil olurum ben normall dilim isterim” şeklinde feryat figan tüm evi inlettiğim doğru:):) Annemde inatçılığıma ve hırçınlığıma ceza iptal etti organizasyonu. O sene bana pasta kesildi mi bilmiyorum ama fotoğraf bulamadım, 10. yaşımda çekildiğimiz aile fotoğrafımı yükledim:)Ön dişim kırık, saçlar kısacık.. Büyümeye ne meraklı ve en komik dönem,
9-15 yaş arası:):):)
29.03.2000 ilkokul bitiyordu artık.. Bir sonraki sene ortaokullu olacaktım ve o mavi önlüğü giydiğim son seneydi. Sınıfın en uzun boylu öğrencisiydim. Nefret ediyordum o mavi önlükten artık:) (ergen psikolojisi) 5. sınıftaki tüm arkadaşlarımı evimize davet ettim. Müzikli, sandalye kapmaca oyununun oynandığı, getirilen hediyelerin saklandığı, doğum günü çocuğu hediyeye yakaştığında arı gibi “zzzzzzzz” sesinin yükseldiği,dans müziklerinde oğlanların kızları dansa kaldırdığı kızların kalplerinin gümlediği bir yaştı 10:)
29.03.2001 ailemize bir maskot, simsimim eklenmiş, milenyum da dünyaya gelmişi bir cimcime vardı. Artık ben ablaların ablasıydım. 4 tane kız kardeşe sahip en şanslı “işiydim. Ailemle bir pasta kesmişiz. İyi ki doğdun şarkısı alkışlar eşliğinde…
2004 e kadar hiç fotoğraf bulamadım:( Ya başka makinelerde çekilmiş bize gelmemiş, ya da yok bilemiyorum. Ama 11 yaşıma kadar olması bile büyük bir şans. Bunun için aileme minnettarım.
2004 senesinde Seroş bu! Lise hazırlık sınıfı ve en isyankar dönemlerim:)
2005 te ise böyleymişim…Fotoğraf çekilmeyi hiç sevmezdim o zaman:):):)
2006 da zorla fotoğraf çekiliyorum hala:) Lise gençliği işte:):)
2007 de yaşım olmuş 18, beni tipim tam bir fare:) Selfie de yeni bir şey değilmiş in kanıtı:)
2008 de artık üniversiteliydim. Kutlamam Nba Cafe de olmuştu, o zamanın yeni arkadaşları şimdinin çemkirikleri:)
2009 da üniversite arkadaşlarımla sonra da evde bir pasta kestik. Evdeki fotoğraf duruyor.,
29.03.2010 da hayatımın en eğlenceli yaş günü kutlamalarından biriydi. Minik bir öğrenci evinde en az 20 kişiydik. Üzerime dökülen bir çarşaf dolusu balon ve patlatılınca içinden çıkan notlar beni benden almıştı:)
29.03.2011 de ben gece 12 olmadan uyudum. Henüz uykuya dalmışken çemkirikerim üstüme zıpladı. Dolapta saklanıp 12 de çıktıklarını sandım o mahmurlukla:):):) çok alay etmişlerdi benle, tam 12 de birlikte pastayı üfledik.
29.03.2012 de ailecek bir pasta kestik:) Artık üniversite mezunu, yüksek lisans öğrencisi, henüz işe başlamamış en neşeli bir kızdım:)
29.03.2013 bir doğum gününde en çok pasta kestiğim gün oldu. En önce işyerinde üfledim.
Sonra kayınvalidemlerde üfledim (o sene Naim askerdeydi ve henüz nişanlı değildik)
Sonra evde üfedim:) Mehmet dayımla aynı gün doğmuşuz. Bana yaptırdığı vosvos pasta ile çok mutlu olmuştum.
30.03.2013 de adanaya çemkiriklerimin yanına gidince leman kültür de tava tencere sesleri ile bir pasta daha üflemiş oldum:)
29.03.2014 paskalya bayramı ile aynı güne denk geldi. Bizim burada paskalya da nişanlı kıza erkek tarafı renkli süslü yumurtalar getirir. İşte bir sepet yunurtanın elime tutuşturulduğu 24. yaş günüm. Önce büroda benim için bir pasta kesildi.
Akşamı sepet yumurtayla nişanlım ve kayın validemler ve arkadaşlarımız geldiler:)
Yaa işte böyle 25 sene geçti gitti işte canım dostlarım.. Bir zaman makinesi izlenimi yaratsa da bende anı biriktirmeye bayılan kendime harika bir hediye oldu bu post:)
29.03.2015 de durum instagramda gördüğünüz gibiydi:) Renkli yuvamızda aile ve arkadaşlarımızla bir arada 25 seneye püf dedim…
Zaman geçip giderken en güzeli yaşadığın anın tadına varmak..
hep parlasın güneş, hiç durmasın diyorum
çok şey mi istiyorum
mutluluk olsun hayatta
paylaşalım dostlarla
hayat ibaret şu andan
yaşayalım geç kalmadan
hayal değil mutlu olmak
kalbinden geçeni yaşamak
bir bakarsın her şey değişir
mutluluk artar paylaşınca
ona bir şans tanıyınca
her şey her şey değişir…
Kucak kucak sevgilerimle:)
